Pogrzeb Siostry M. Ireny
Dnia 4 października br. w kościele św. Katarzyny na Służewiu, obył się pogrzeb naszej Siostry M. Ireny Gruźlewskiej. Mszy świętej pogrzebowej przewodniczył Ksiądz Kanclerz Janusz Bodzon w koncelebrze z Księdzem Proboszczem Dominikiem Koperskim.
Na pogrzebie zgromadziła się licznie Rodzina śp. Siostry M. Ireny oraz Siostry. Słowo Boże poprowadziło nas na spotkanie z pannami mądrymi i głupimi, które czekały na Oblubieńca. Wszystkie zabrały ze sobą lampy lecz tylko mądre wzięły oliwę. Kaznodzieja nawiązał do sensu życia konsekrowanego, jakim jest stałe oczekiwanie na Oblubieńca. Zaznaczył, że śp. Siostra M. Irena odznaczała się wielką roztropnością i skrupulatnością w wypełnianiu swoich obowiązków. Jej życie koresponduje z postawą mądrych panien, które były gotowe na spotkanie z Panem. Ufamy, że nasza Siostra M. Irena już spotkała się z Oblubieńcem i będzie również nam wypraszała potrzebną gorliwość w służbie Bożej.
ECHO ŻAŁOBNE SIOSTRY M. IRENY
Siostra M. Irena , Wanda Gruźlewska urodziła się 30 marca 1928 roku w Jastrzębiu koło Brodnicy. W roku 1932 rodzice - Jan i Bronisława przeprowadzili się do Wąpierska, gdzie w roku 1935 s.M. Irena rozpoczęła naukę w szkole podstawowej. W czasie okupacji pracowała przez trzy miesiące przy kopaniu okopów i pomagała rodzicom, wraz z czwórką rodzeństwa, w prowadzeniu gospodarstwa rolnego. Po ukończeniu szkoły podstawowej i kursu dokształcającego dla dorosłych podjęła naukę szycia i pracowała jako krawcowa w Spółdzielni Inwalidów „Jedność” aż do czasu wstąpienia do Zgromadzenia Sióstr Elżbietanek w roku 1951. Już jako postulantka rozpoczęła pracę w Lecznicy Chirurgiczno-Ginekologiczno-Położniczej przy noworodkach, gdzie posługiwała przez trzy lata tj. do 1954 roku. Następnie została przeniesiona do pracy w szpitalu Sióstr Elżbietanek, najpierw na zastępstwach, a po zdaniu państwowego egzaminu pielęgniarskiego w roku 1957 na stałe w pracowni rentgenowskiej, w której pracowała aż do roku 2000. Była bardzo sumienna i dokładna w wykonaniu swoich obowiązków. Świadczy o tym fakt, że jako jedna z niewielu sióstr pozostała w pracy w szpitalu w czasie przejęcia szpitala przez władze komunistyczne.
W roku 1963 ukończyła Liceum Ogólnokształcące i zdała egzamin dojrzałości. W latach 1963-1976 pracowała dodatkowo, w godzinach popołudniowych, w Centralnej Przychodni Sportowo-Lekarskiej jako technik EKG.
Posługując w szpitalu s.M. Irena przebywała we Wspólnocie domu przy ul. Goszczyńskiego. W roku 1976 została przeniesiona do nowo założonego domu w Warszawie przy ul. Przyrynek 2 i przez dwie kadencje pełniła obowiązki przełożonej domu. W roku 1982 przeszła do domu prowincjalnego przy ul. Miodowej 16 i podjęła obowiązki ekonomki prowincji, które pełniła aż do roku 1994. Następnie została przeniesiona do Wspólnoty na Goszczyńskiego i w latach 1994-2000 była przełożoną domu. W roku 2001 została przeniesiona do Brześcia Kujawskiego gdzie w latach 2001-2003 była przełożoną tamtejszej Wspólnoty. Wykryta choroba nowotworowa i podjęte leczenie szpitalne było przyczyną złożenia rezygnacji przez s.M. Irenę z dalszej posługi przełożeńskiej. Przebywała w szpitalu w Bydgoszczy. Był to bardzo trudny czas dla s.M. Ireny.
W roku 2005 została przeniesiona do Warszawy do domu prowincjalnego, gdzie dalej podejmowała leczenie onkologiczne i zmagała się z chorobą.
Przez ostatnie dwa tygodnie była leżąca. Choroba robiła duże spustoszenie w organizmie zadając ogromny ból. Odeszła do Pana w sobotę 30 września 2017 roku, otoczona troskliwą opieką i modlitwą Sióstr.
Niech Jezus przyjmie Ją do swego Królestwa.