Męczenniczki

Siostra M. Paschalis Jahn

Urodziła się 7 kwietnia 1916 roku w Nysie, jako najstarsza z czwórki rodzeństwa. Została ochrzczona w kościele parafialnym św. Jana Chrzciciela w Nysie. Dorastała w atmosferze wiary, odznaczając się w całym swoim życiu zaufaniem Bogu, pobożnością, odwagą, uczynnością i zatroskaniem o innych. W czasie pobytu w Westfalii, dokąd udała się wraz z rodziną z powodu trudnej sytuacji materialnej, wstąpiła do Sodalicji Mariańskiej.

Po powrocie do Nysy, 30 marca 1937 roku wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr świętej Elżbiety. 3 października 1938 roku rozpoczęła nowicjat i otrzymała imię siostra Maria Paschalis. Pierwszą profesję zakonną złożyła w 1939 roku, kiedy wybuchła II wojna światowa. Po złożeniu ślubów zakonnych przebywała w placówkach w Kluczborku, Głubczycach i Nysie. W marcu 1945 roku przełożeni, w obawie przed działaniami wojennymi, zobowiązali siostrę Paschalis do opuszczenia miasta. Udała się ona na teren Czech, gdzie przebywała w miejscowościach: Losiny Wielkie i Sobotin (Zöptau). 11 maja 1945 roku siostra Paschalis została brutalnie zaatakowana przez sowieckiego żołnierza i broniąc swojej czystości i wiary została przez niego zastrzelona. Pochowano ją na cmentarzu parafialnym, a miejscowa ludność nazwała ją „białą różą z Czech”.

Siostra M. Edelburgis (Juliana) Kubitzki

Urodzona w 1905 roku w Dąbrówce Dolnej. Do sióstr wstąpiła w 1929 r. Wkroczenie wojsk radzieckich zastało ją na placówce w Żarach, gdzie posługiwała jako pielęgniarka ambulatoryjna. Siostry znalazły schronienie na plebanii, gdzie w jednym pokoju urządziły kaplicę. Gdy 20 lutego 1945 r. żołnierze wtargnęli do pomieszczenia gdzie ukrywały się siostry, próbowali je rozdzielić. Wobec stawianego oporu siostra Edelburgis została kilka razy postrzelona przez napastnika. Wkrótce zmarła. Pochowano ją naprzeciw głównego portalu kościoła parafialnego pw. Wniebowzięcia NMP w Żarach.

Siostra M. Sabina (Anna) Thienel

Urodzona w 1909 roku w Rudziczce. Uciekając z podopiecznymi z Wrocławia znalazła schronienie w Lubaniu. Miała wtedy 36 lat. Wielokrotnie prosiła Matkę Bożą, aby ochroniła jej czystość, by mogła umrzeć jako dziewica. W domu sióstr zakwaterowali się żołnierze. Kiedy jeden z nich próbował siłą wyprowadzić siostrę z pokoju, uchwyciła się krzyża i współsiostry, wzywając na pomoc Matkę Bożą. Poprzez stawiany opór s. M. Sabina ochroniła swoje dziewictwo. Dnia 1 marca 1945 r., gdy siostry modliły się przez drzwi wpadł pocisk i ugodził ją w pierś, powodując śmierć. Żołnierze niemieccy pochowali ją na cmentarzu katolickim w Lubaniu.

Siostra M. Sapientia (Łucja) Heymann

Urodzona w 1875 r. w Lubieszu k. Wałcza. Do Zgromadzenia wstąpiła w 1894 r. Dnia 24 marca 1945 roku siostry zgromadzone były w refektarzu Domu św. Elżbiety w Nysie. Jeden z żołnierzy chciał siłą wyprowadzić młodą siostrę Sapientię na zewnątrz. Wobec stawianego oporu zastrzelił ją na miejscu. Jej ciało zostało pochowane z innymi siostrami w mogile na terenie przyklasztornego ogrodu.

Siostra M. Melusja (Marta) Rybka

Urodzona w 1905 r. w Pawłowie. Została zamordowana 24 marca 1945 r. w Nysie, kiedy stanęła w obronie dziewczyny atakowanej przez żołnierza. Z faktem śmierci siostry Meluzji związane też inne zdarzenia. Ogień, który podłożyli żołnierze w domu sióstr zatrzymał się przy pokoju, w którym leżało jej martwe ciało. Pochowano ją we wspólnej mogile sióstr na ogrodzie przyklasztornym przy ul. Słowiańskiej 16.

Siostra M. Adelheidis (Jadwiga) Töpfer

Urodzona w 1887 roku w Nysie. Do Zgromadzenia wstąpiła w 1907 r. Posiadała wielkie predyspozycje pedagogiczne, przez długie lata była nauczycielką i dyrektorką szkoły gospodarstwa domowego i robót ręcznych. W czasie zajęcia miasta żołnierzy radzieckich ludzie chorzy i starzy szukali schronienia u sióstr. Siostra Adelheidis mimo niezwykle trudnych warunków bytowych zawsze znajdowała miejsce dla potrzebujących pomocy. Kiedy żołnierze radzieccy wtargnęli do domu, do pokoju gdzie przebywała siostra z podopiecznymi wszedł jeden z nich i prowokacyjnie uniósł zakrwawiona rękę, zarzucając, że ktoś strzelał. Bez powodu zastrzelił bezbronną siostrę Adelheidis dnia 24 marca 1945 r.

Siostra M. Felicitas (Anna) Ellmerer

Urodzona w 1889 roku w Grafing, Bawaria. Do Zgromadzenia wstąpiła w 1911 r. Kiedy żołnierze zaatakowali siostry w domu w Nysie, siostra przełożona broniąc ich została uderzona kolbą karabinu i straciła przytomność. Siostra Felicitas pośpieszyła jej z pomocą. Wtedy żołnierz radziecki próbował wyprowadzić ją na zewnątrz, kiedy stawiała opór wystrzelił strzał ostrzegawczy. W odpowiedzi na to siostra stanęła pod ścianą, wyciągnęła ręce na znak krzyża i głośno zawołała: „Niech żyje Chrystus, Kr…!” Ostatnie słowo przerwał śmiertelny strzał. Rozzłoszczony napastnik deptał głowę i klatkę piersiową martwej już siostry. Jej szczątki doczesne zostały pochowane w mogile zborowej sióstr na ogrodzie przyklasztornym przy ul. Słowiańskiej 16 w Nysie.

✞ Modlitwa o uproszenie potrzebnych łask i o beatyfikację Siostry M. Paschalis i IX Towarzyszek do prywatnego odmawiania

Panie Jezu Chryste Ukrzyżowany i Zmartwychwstały, Ty umocniłeś Siostrę M. Paschalis i jej Towarzyszki do złożenia swojego życia w ofierze. Za cenę przelanej krwi dochowały Ci one dziewiczej wierności, broniły kobiecej godności innych oraz spełniały czyny miłosierdzia. Spraw, by Twój Kościół wyniósł je do chwały ołtarzy i ukazał ich świadectwo współczesnym wiernym. Niech przykład ten zachęci nas do wielkodusznej służby bliźnim oraz gorliwego wypełnienia Twoich przykazań. Jeśli jest to zgodne z Twoją wolą, udziel mi za ich wstawiennictwem łaski …, o którą Cię z ufnością proszę, który żyjesz i królujesz na wieki wieków.

— Amen

Ojcze nasz … Zdrowaś Maryjo … Chwała Ojcu …

Informacje o łaskach otrzymanych za wstawiennictwem
Siostry M. Paschalis i IX Towarzyszek

PROSIMY ZGŁASZAĆ NA ADRES

➤ Biuro Postulatorskie Zgromadzenia Sióstr św. Elżbiety
Prowincja Wrocławska
ul. św. Józefa 1/3
50-329 Wrocław
☎︎ Tel.: 00 48 71 774 67 14
☎︎ Kom.: 00 48 66 475 41 78

Siostra M. Teodora Witkowska

Dnia 23 marca 1889 roku w Koźminie przyszła na świat Marianna Witkowska, jako drugie z czworga dzieci Franciszka Witkowskiego i Antonii z Gołuńskich. Rodzina była w miarę dobrze sytuowana. Ojciec Marynki – bo tak nazywano ją w rodzinie – był zamożnym kupcem, zajmował się dochodowym handlem końmi, matka Antonina, jak wszystkie inne kobiety, zajmowała się domem i wychowywaniem dzieci. Głęboko wierzący rodzice pragnęli, by ich dziecko jak najszybciej zostało włączone do społeczności Kościoła przez chrzest. Dwa dni po urodzeniu, tj. 25 marca 1889 r., Marianna została ochrzczona w kościele parafialnym pw. świętych Apostołów Piotra i Pawła w Pogódkach. Marianna wzrastała w atmosferze miłości i ciepła w rodzinie, w której podtrzymywane były polskie tradycje połączone z głęboką religijnością. Rodzice przywiązywali wielką wagę do nauczania języka polskiego i pielęgnowania patriotyzmu.  Mając 19 lat wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr św. Elżbiety w Królewcu (Königsberg). Pierwszą profesję S.M. Teodora złożyła 23 maja 1911 r., a śluby wieczyste 6 maja 1920 r. Pracowała na placówkach w Postolinie i w Nidzicy, gdzie pełniła urząd przełożonej domu. W  1944 r. objęła urząd przełożonej w Dzierzgoniu (Christburg). Zginęła śmiercią męczeńską zastrzelona przez czerwonoarmistę dnia 28 stycznia 1945 r. w Powiatowym Domu Starców w Dzierzgoniu. Siostra M. Teodora stanęła w obronie młodej Współsiostry M. Amabilis Markowskiej, molestowanej przez żołnierza rosyjskiego.

Siostra M. Teodora wykazując się heroiczną odwagą, ocaliła życie swojej Współsiostry, której udało się uciec z miejsca zdarzenia. Ciało Siostry Teodory zastało sprofanowane przez żołnierzy rosyjskich, następnie zaniesione do pobliskiej cerkwii grekokatolickiej, gdzie zachowało się w nienaruszonym stanie do czerwca 1945 r., kiedy zostało pochowane na cmentarzu w Dzierzgoniu. Na jej grobie umieszczono krzyż, na którym wypisano słowa: „Miłość nigdy nie ustaje”.

✞ Modlitwa o uproszenie łask za przyczyną Służebnicy Bożej Siostry M. Teodory Marianny Witkowskiej ze Zgromadzenia Sióstr Świętej Elżbiety

Wiekuisty Boże, który powołałeś siostrę M. Teodorę Witkowską do Zgromadzenia Sióstr Świętej Elżbiety i rozbudziłeś w niej dar miłości Boga i bliźniego aż do męczeńskiej śmierci na wzór Boskiego Mistrza, pokornie Cię błagam, abyś za wstawiennictwem Twojej Służebnicy udzielił mi łaski, której tak bardzo potrzebuję …

i o którą pokornie z wiarą i ufnością proszę. Przez Chrystusa Pana naszego

– Amen

• Chwała Ojcu … ( 3 razy )