Rekolekcje Wspólnoty Apostolskiej św. Elżbiety

Wspólnota Apostolska św. Elżbiety z Warszawy po raz kolejny przeżywała swoje rekolekcje w domu sióstr elżbietanek w Zalesiu Górnym. Rozpoczęły się one w czwartek 8 października a zakończyły w niedzielę 11 października br. z powodu reżimu sanitarnego udało się nam przeprowadzić to spotkanie w nieco mniejszej grupie 19 członkiń naszej wspólnoty.

Łączy nas pragnienie niesienia pomocy osobom potrzebującym na wzór św. Elżbiety i bł. Marii Luizy. Tegoroczne rekolekcje miały nieco inny przebieg, ich celem było spotkanie z Jezusem i Jego Matką, przez spotkanie ze Słowem Bożym metodą Lectio divina. Zatrzymaliśmy się przy trzeciej tajemnicy radosnej różańca świętego – Narodzenie Pana Jezusa. Jako ilustrację ułatwiającą nam wejście w przeżycie tej tajemnicy Ojciec prowadzący wybrał obraz włoskiego malarza Giorgione, który żył na przełomie XV/XVI w. Obraz ten przedstawia pokłon pasterzy, opisany w Ewangelii według św. Łukasza i przyciąga oglądającego wewnętrznym ciepłem płynącym ze żłóbka. Dwa fragmenty: „Porodziła swego pierworodnego Syna” i „Pójdźmy do Betlejem” – stały się dla nas zaproszeniem do pogłębionej modlitwy osobistej tym słowem. Wpatrzone w tajemnicę narodzenia Pana Jezusa odkryłyśmy na nowo naszą królewską godność dzieci Bożych, znaleźliśmy analogię żłóbka do naszego duchowego obdarcia i ubóstwa, i zapragnęliśmy przyjść oddać hołd Dziecięciu Bożemu. „Zaiste jeden dzień w przybytkach Twoich lepszy jest niż innych tysiące, wolę stać w  progu  domu mojego Boga, niż mieszkać w namiotach grzeszników” (Ps 84, 11). Od ubogich pasterzy, św. Józefa i od Maryi uczy się pokory i zawierzenia Panu Bogu. Ona jest Arką Przymierza, Monstrancją noszącą Jezusa, Jego pierwszą i doskonałą uczennicą. A my otrzymujemy skarb, jakim jest modlitwa różańcowa. Trzymajmy się w tej modlitwie Jezusa i Maryi, jak mówi Pieśń nad pieśniami „Odnalazłam umiłowanego mej duszy, pochwyciłam Go i już nie puszczę” (Pnp 3,4b).