Szkaplerz - płaszcz Maryi
W liturgiczne święto Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła wszystkie siostry naszej wspólnoty odnowiły swoje zawierzenie Matce Bożej Szkaplerznej, a postulantka Jolanta została włączona do szkaplerza. Akt ten dokonał się podczas Eucharystii.
Słowo szkaplerz pochodzi od łacińskiego wyrażenia "scapulae", czyli ramiona, barki, plecy. Oznacza szatę złożoną z dwóch płatów sukna z wycięciem na głowę. Po nałożeniu na siebie, jeden płat spada na piersi, a drugi na plecy. Jest to po prostu część stroju zakonnego noszona na habicie, także w zakonach. Część spadająca na plecy symbolizuje, że wszystkie trudy, cierpienia i krzyże powinniśmy znosić z pokornym poddaniem się woli Bożej, na wzór Maryi. Natomiast przednia część szkaplerza spadająca na piersi ma przypominać to, że ukryte tam serce ma nieustannie bić dla Boga i bliźnich, odrywając się od przywiązań doczesnych. Kościół zachęca wszystkich wiernych do noszenia szkaplerza karmelitańskiego. Związane z tym są liczne przywileje - obietnice. Przede wszystkim, jak to obiecała Matka Boża, kto umrze w szkaplerzu nie zazna ognia piekielnego. Po drugie, noszący szkaplerz mają obiecaną szczególną opiekę Matki Bożej w życiu ziemskim. Jest wreszcie tzw. "przywilej sobotni", czyli obietnica Maryi, potwierdzona przez Stolicę Apostolską, wybawienia z czyśćca rychło tych, którzy pobożnie nosili szkaplerz, zachowywali czystość według stanu i odmawiali naznaczoną przez kapłana modlitwę. Czciciele Matki Bożej Szkaplerznej wierzą, że wybawienie z czyśćca nastąpi w pierwszą sobotę po śmierci. Wszyscy noszący szkaplerz przynależą do rodziny karmelitańskiej i mają udział we wszystkich dobrach duchowych całego zakonu karmelitańskiego.
