Odeszła do Pana

Dnia 15 lipca br, w wieku 100 lat i 74 roku profesji zakonnej Pan powołał do siebie s. M. Stanisławę Michalinę Sowińską. Całe życie zakonne była ona związana z domem w Otwocku i tutaj zakończyła swoje ziemskie pielgrzymowanie.

Msza święta odbyła się w środę, 20 lipca 2022 r. w Kościele św. Wincentego a’ Paulo w Otwocku. Po Mszy świętej pogrzebowej ciało naszej siostry Stanisławy zostało złożone do grobu na cmentarzu parafialnym.

Siostra M. Stanisława urodziła się 25 września 1922 roku w Nowym Garkowie z rodziców Jana i Władysławy. W domu rodzinnym panowała atmosfera głęboko religijna. Siostra M. Stanisława tak pisze wspominając lata dziecięce: „Rodzice byli uczciwi, pracowici i służyli pomocą biednym. W wieku przedszkolnym, gdy słuchałam czytania Żywotów Świętych postanowiłam wstąpić do zakonu, by dużo się modlić. Zwierzyłam o swoich planach rodzinie, z czego się uśmiechali. Ja natomiast modliłam się o to.” Mając siedem lat Siostra M. Stanisława przystąpiła do Pierwszej Komunii św. Szkołę Podstawową ukończyła z wynikiem wzorowym i miała pragnienie dalszej nauki w Liceum Pedagogicznym. Jednak śmierć Matki i wojna przekreśliły wszystkie marzenia. W czasie wojny pracowała wraz z inną młodzieżą u Niemców. Po zakończeniu wojny w sierpniu 1946 roku wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr św. Elżbiety w Warszawie, szczęśliwa, że mogła zrealizować swoje plany o życiu zakonnym. We września 1946 roku podjęła naukę w Liceum Pedagogicznym we Włocławku. W lipcu 1947 roku S.M. Stanisława rozpoczęła nowicjat, a pierwszą profesję złożyła 15 lipca 1948 roku w Warszawie. W latach 1947-1950 pracowała w szpitalu na Goszczyńskiego 1 i tam też mieszkała, gdyż wówczas był to dom prowincjalny i formacyjny prowincji warszawskiej.  W maju 1950 roku podjęła pracę w Domu Dziecka w Otwocku. W 1964 ukończyła Państwowy Instytut Pedagogiki Specjalnej oraz kurs katechetyczny i kurs wychowawcy przedszkola. W latach 1970-1979 była przełożoną domu w Otwocku. Siostra M. Stanisława przez całe swoje życie zakonne posługiwała jako wychowawca dzieci, pracując w Domu Dziecka, a potem jako emerytka w tworzącym się przedszkolu. Była bardzo oddana swoim wychowankom. Wielu z nich utrzymywało kontakt z S.M. Stanisławą, czując wsparcie i pomoc swojej Wychowawczyni. Do końca swoich dni - długiego, bo prawie stuletniego życia, była zawsze uśmiechnięta, serdeczna, zainteresowana codziennym życiem i posługą sióstr. Na placówce w Otwocku przebywała 72 lata, skąd odeszła do wieczności otoczona modlitwą i opieką Sióstr. Niech Pan da Jej niebo.