Pielgrzymka do Ziemi Świętej.
„Jeruzalem, jeśli zapomnę o tobie,niech uschnie moja prawica! Niech język mi przyschnie do podniebienia, jeśli nie będę pamiętał o tobie, jeśli nie postawię Jeruzalem ponad największą moją radość.” (Ps 137)
“W dniach od 30 czerwca do 7 lipca dziewięć sióstr z naszej Prowincji uczestniczyło w pielgrzymce do Ziemi Świętej. Pielgrzymkę zorganizowała Konferencja Wyższych Przełożonych Zgromadzeń Żeńskich.”
Naszym przewodnikiem była Siostra Judyta Pudełko PDDM - biblistka UKSW , a opiekunem duchowym ks. dr Adam Wąs - werbista. Oprócz sióstr z różnych zgromadzeń w pielgrzymce po Ziemi Świętej uczestniczyło kilka osób świeckich. Podczas naszego pielgrzymowania pragnęłyśmy przejść po śladach Mistrza z Nazaretu nawiedzając wiele miejsc związanych bezpośrednio z życiem i działalnością Pana Jezusa: Betlejem, Kana Galilejska, Nazaret, Cezarea Filipowa, Jezioro Galilejskie oraz Jerozolima z Wieczernikiem, Kalwarią i Grobem Pana Jezusa. Nasi przewodnicy zapewnili nam również dodatkowe atrakcje tj: przejście po Parku Narodowym w Banias u źródeł Jordanu, krótki pobyt nad Morzem Martwym oraz na Pustyni Judzkiej i spacer nad Morzem Śródziemnym w Jaffie. Zobaczyłyśmy, że: „ziemiata jest niezwykle różnorodna, pełna kontrastów i zarazem niezwykłej, choć kruchej harmonii. Od szczytu Hermonu po najniższą na ziemi depresję morza Martwego. Od żyznej doliny Jizreel rozpostartej u stóp wzgórza Meggido do beznadziejnie jałowej i suchej pustyni Negew. Od zielonej Galilei do wiecznie spragnionej wody zółtopłowej Judei. Tam w ciągu niecałej godziny możemy przemieścić się autostradą od zalanej zimnym deszczem Jerozolimy, do złocistych i upalnych plaż Jaffy. Ta ziemia jest też obrazem ludzi, którzy ją zamieszkują, ich nagłych zwrotów od serdecznej gościnności do zawziętej wrogości. Ta ziemia sama jest obrazem Umiłowanej z Pieśni nad Pieśniami. Egzegeci słusznie widzą w opisie Umiłowanej mapę Izraela, oglądanego od południa ku północy: stopy obute w sandały symbolizują pustynię Negew, którą przemierzają koczownicy i gdzie wydobywa się cenne kruszce, linia bioder – to linia morza Śródziemnego od zachodu i linia morza Martwego od wschodu, łono – to Jerozolima, brzuch – to wyżyna Judzka, piersi – to wzgórza Ebal i Garizim w samym środku kraju, szyja z kości słoniowej – to Samaria słynąca z pałacu wyłożonego tym cennym materiałem, oczy – to sadzawki w Zajordaniu, nos – to góra Hermon, głowa – to góra Karmel, zaś włosy – to wybrzeże na południe od fenickiego Tyru, gdzie wyrabiano cenną purpurę. I taką właśnie Umiłowaną, odwzorowaną w pięknie izraelskich krajobrazów, kocha Bóg. Taką ją sobie wybrał i taką ją ukształtował. I do takiej przyszedł osobiście jako Jezus z Nazaretu, jako oczekiwany długo Oblubieniec.” (Jacek Święcki, „Tam gdzie ziemia dotyka nieba”). Pomimo trudu znoszenia gorącego klimatu śródziemnomorskiego, dla każdej z nas czas pielgrzymowania był prawdziwym czasem nawiedzenia. Bóg codziennie nawiedzał nasze serca wprowadzając je w największe tajemnice naszej wiary. Od wcielenia, przez zmartwychwstanie do chwalebnego wniebowstąpienia…„Jeruzalem, jeśli zapomnę o tobie, niech uschnie moja prawica (…)”. Serdecznie dziękujemy Siostrze Prowincjalnej M. Samueli Kamińskiej za umożliwienie nam wzięcia udziału w tej pielgrzymce. Bóg zapłać
